Grötter denken

Op station Ella in Sri Lanka hadden wiej ons op een hölten bänken daleploffet. Zo'n lank geval met tuskenlönningen, net te krap um met meardere leu lekker op te zitten.

Et perron streumen heanig an vol met backpackers oet half Europa en Canada, dee allemoal dezelfde originele instagramfoto wollen dat ze achterears oet 'n trein hangt.

Ook een eulder, Indiaas oetzeend koppel leup zeukend vuurbie. Ik treuk de taske an de kante zodat ze nöast ons konnen zitten.

Gearne, beduden den kearl. Meteen treuk hee ook van lear um zien hele leavensverhaal te vertellen. Ziene vrouwe rollen met de ogen en zuchten lachend: "Doar geet he wier hen!"

Hee stelden zik enthousiast vuur as Yesh van 76. Een kwiek, kort en stevig bölleke. Zien karakter vullen et hele perron. Ene den as gin 'nee' kent. Woer'j et al geheels nit tegen wilt zeggen. Hee en ziene vrouwe warren geboren in Malawi, mer wonnen al 40 joar in Londen. Ik zea dat hee der nit heel typisch Afrikaans oetzaggen.

Dat klopt, zea hee. Zien grootvader was ooit met nog acht andere dorpsgenoten vanoet de stoat Gujarat in India as bemanning op een deur kruusskip estapt. Onderweg warren der steeds mear van boord egoan. De eersten in Kenia, toen Tanzania, Mozambiek en hee oeteandelik as leste bie et grote mear van Malawi.

Mer Yesh har gröttere plannen. Noa et verhaal oaver wo as hee 45 joar terugge noa zeuven anzeuke ziene vrouwe ewunnen had (zee was van ne bettere familie, dus dat gung zo mer nit) en een verhaal oaver wo as ze noar Londen warren egoan, vreug hee wat wiej deden vuur de kost. Tekstskrieven en oaverzetten.

"En iej, madam? Bie de universiteit, aha! As iej voort wier achter oew burooke zit, denkt dan es: 'oaver zovölle joar zint alle universiteiten in Nederland van mie' en doot der ook noar. Grötter denken! As iej altied klein denkt, blif oewe wearld ook klein.

Ikzelf kochten in Engeland een bejoardenhoes en maken et better. En toen nog ene. En doarnoa nog vere. Non zin ik miljonair en goa ik zes moal in 't joar met vakantie in viefsterrenhotels.

Dat is gin pochen, dat is gewoon zo. Ik hebbe der akelig vuur epokkeld en doar zin ik greuts op." 'n Trein skeuf skriekend en daverend vuur et perron. "As ik wier es in Amsterdam komme, doo'w nog es koffie drinken!"

In et gewemmelte van bene, koffers, rugzäkke en kabaal zochen wiej onzen tweedeklas stoawagon op en wrungen ons as vee tusken de andere plakkerige toeristen. Yesh hulp zin leevke in ene van de roeme privékamers van de airconditioneerde eerste klasse….

Martin ter Denge