René is wereldkampioen met zijn parkieten

NIJVERDAL - Bladerend door de krant en persberichten, stuit ik op een bericht over een Nijverdaller die wereldkampioen is geworden met zijn parkieten. Hoewel er in Nijverdal een paar echt goede fokkers wonen (ik heb vaker kampioenen zo voorbij zien komen), lees je er maar weinig over.

Als ik René Krommendijk benader voor een artikel is hij inderdaad aangenaam verrast. En ik weet zelf eigenlijk niet goed hoe ik moet beginnen. 'Waarom doe je dit?' lijkt nou niet direct de beste vraag. René kan er wel om lachen. "Ach," zegt hij. "Je raakt er op de een of andere manier mee besmet. Ik doe dit nu al meer dan veertig jaar. Ik heb ook kanaries en andere vogels gehad, maar parkieten is toch wel echt mijn ding." Toen hij een tijdje bezig was met het fokken van parkieten, wilde hij wel eens een paar 'goede' vogels hebben. Die brachten betere jongen voort dan hij verwacht had en zo ging het balletje pas echt goed rollen.

"Ik heb in al die jaren veel kennis en ervaring opgedaan. Een van mijn 'geheimen' is dat ik me verdiep in de natuurlijke biotoop van de vogels waar ik mee werk. Deze specifieke parkietensoort komt vooral voor in Zuid-Amerika, zo rond de evenaar. Daar hebben ze een heel ander dag- en nachtritme dan hier. Een ander klimaat. Door dat hier een beetje na te bootsen zorg ik ervoor dat de vogels letterlijk en figuurlijk beter in hun vel en veren zitten. En veel is ook een kwestie van logisch nadenken."
René heeft zich gespecialiseerd in de Catharinaparkiet, wildkleur. Meteen zie ik een muskleurige parkiet voor me, maar René lacht dat weg. "Wildkleur bij deze parkiet is groen. Maar dat is eigenlijk geen echte kleur, het is een mix van blauw en geel." De kleuren die hier bij veel parkieten ziet. "Soms zie je een parkiet die net teveel blauw heeft, of geel, dan is de kleur niet optimaal. Alle eisen waaraan de parkieten moeten voldoen staan uitgebreid beschreven, zoals postuur, model en tekening. Per land zijn er nog wel eens verschillen, maar bij internationale wedstrijden moeten de keurmeesters zich aan deze eisen houden. Omdat ik weet dat in Portugal en Spanje turquoise parkieten vaak hoge ogen gooien, heb ik drie turquoise parkieten ingestuurd, waarvan bewust één met te veel blauw. Dat was de enige die niet in de prijzen viel, want te blauw. Dat zegt voor mij alles over de professionaliteit van de jury." René is duidelijk nog onder de indruk.

Het is duidelijk niet alleen een kwestie van goed voor je vogels zorgen, maar ook in de gaten houden wat er bij diverse andere wedstrijden gebeurt. "Ja," zegt René. "Je moet een beetje in de gaten houden hoe vogels bij andere wedstrijden presteren, welke vogels wel of juist niet winnen, zodat je daar rekening mee kunt houden als je vogels instuurt. Niet alle jongen hebben de perfecte kleur, zoals ik die voor ogen heb, maar bij sommige wedstrijden kunnen ze toch als winnaar uit de bus komen."

René ontving vier gouden medailles, drie zilveren en één bronzen bij de mondiale kampioenschappen in Matoshinos-Porto te Portugal. Er deden in totaal 23.000 vogels mee en van de 970 Nederlandse inzenders waren en 12 van René. We zullen ongetwijfeld nog vaker van René en zijn parkieten horen.

Tekst door: Tekststroom.com