‘Je wilt als vereniging in contact blijven met de leden’

Traditioneel kijken veel mensen aan het eind van het jaar even terug. Hoe was het jaar? Wat heb ik, of hebben we, bereikt? 2020 willen de meeste mensen waarschijnlijk het liefst zo snel mogelijk vergeten, want wat kon er nou eigenlijk wél? We zaten, en zitten nu weer, in een lockdown, konden niet sporten, naar de kroeg of het restaurant en als klap op de vuurpijl, mochten we geen vuurwerk afsteken.

Nijverdal/Hellendoorn - Een bijzonder jaar was het en waar we in deze krant door het jaar heen de nodige aandacht hebben geschonken aan diverse ondernemers, leek het ons mooi de sportverenigingen aan het woord te laten. Hoe was het om wel te sporten, niet te sporten, een beetje te sporten en weer niet? Het algemene beeld is dat alle verenigingen hebben geroeid met de riemen die ze hadden om alle sporters toch zo fit mogelijk te houden. We hebben niet met alle verenigingen gesproken, maar kunnen toch een redelijk goed beeld schetsen hoe sportverenigingen het afgelopen jaar hebben beleefd. En dat levert soms verrassende inzichten op.

Alternatieve activiteiten

Alle verenigingen, maar vooral die met een sportkantine, zagen hun inkomsten teruglopen. Voor een deel werd dat gecompenseerd door een lagere huur en minder uitgaven, maar bij diverse verenigingen zorgde dit wel voor enige ongerustheid. Maar ook hier werden al snel alternatieve activiteiten voor op touw gezet. Zo verkocht korfbalvereniging NKC’51 hun eigen ‘Bamzaaier’ mondkapjes en zetten ze ‘kookavonden’ op tijdens wedstrijddagen. Leden konden ‘s avonds na de wedstrijden genieten van een heerlijke maaltijd bij het clubgebouw van NKC.

“Maar dat hebben we niet alleen gedaan voor het geld,” vertelt Lisanne Verheij, pr-bestuurslid. “We wilden vooral in contact blijven met onze leden. Het is heel gek dat je ineens heel veel mensen niet meer ziet, die je anders elke week wel een paar keer ziet. Een aantal teams zijn echt vriendengroepen, mijn team ook, en dan zie en spreek je elkaar ineens niet meer. Je bent er zo aan gewend dat je elkaar tijdens de trainingen en wedstrijden ziet, dat je gewoon even moet schakelen. Dat je elkaar bijvoorbeeld moet bellen en je niet kunt denken, ‘oh, dat vraag ik wel bij de training’. In eerste instantie lag alles helemaal stil bij ons. Je mag ineens niets meer en je weet niet hoe lang dat gaat duren.