De gewone man

Onlangs overleed op 87-jarige leeftijd Koos van der Elst: lang geleden een markant politicus en bestuurder in Hellendoorn met de bijnaam De Kleine Generaal. De geboren Rotterdammer was goed van de tongriem gesneden en stak zijn ongezouten mening niet onder stoelen of banken. 

Begonnen bij het CDA maakte hij de overstap naar een lokale politieke partij, stond hij aan de wieg van Gemeentebelangen en beëindigde hij zijn politieke carrière bij een nieuwe lokale partij, BurgerBelang. Uiteindelijk kwamen er zelfs drie lokale partijen na allerlei strubbelingen en gekibbel. Van der Elst heeft van de zijkant mee mogen beleven dat die drie partijen toch elkaar weer wisten te vinden en samen gingen. Vier jaar geleden werden zij zelfs de grootste partij en dit jaar behaalden ze bij de verkiezingen de absolute meerderheid onder leiding van een vrouwelijke ‘Kleine Generaal.’ Dat ooit een lokale partij zo groot zou worden ten opzichte van het oppermachtige CDA, had hij zelfs in zijn stoutste dromen niet kunnen bedenken.

Na zijn politieke carrière schreef Koos stukjes in het huis-aan-huisblad Twents Volksblad, dat toen nog bij iedereen in de bus kwam en door iedereen gelezen werd. Hij kon het niet nalaten af en toe een paar pittige steken uit te delen naar de plaatselijke politiek. Hij ondertekende zijn stukjes met ‘De gewone man’. Die naam paste eigenlijk niet bij hem, want zo gewoon was hij niet. Maar hij verplaatste zich in de ‘gewone man’ en schreef wat de man en de vrouw in de straat vond, althans in de ogen van Koos.

Deze week kwam de miljoenennota uit. Het lijkt er op dat politiek Den Haag eindelijk in de gaten heeft dat ‘de gewone man’ meegenomen moet worden, gehoord dient te worden, moet worden geholpen. De taal van de man en de vrouw in de straat is niet altijd ‘comme il faut’ en gaat vaak gepaard met een hoop gekrakeel en veel gedoe. Maar als je daar niet doorheen kunt kijken, daar alleen maar met minachting op kunt reageren dan keert op een dag dat volk zich tegen je. En dan mag je hopen dat op een dag de rijen weer gesloten worden, de verschillen worden weggepoetst en de verbinding weer wordt gezocht. Dat kan. Dat is hier in Hellendoorn gebeurd. Met dank aan bevlogen en bekwame politici, misschien een tikkie ongepolijst, maar met het hart op de goeie plek, zoals Koos van der Elst.

weedebee