Zeuren
Je kon er op wachten. Hebben we een prachtige Grotestraat, echt helemaal prachtig, en ja hoor... De eerste negatieve reacties zijn er alweer.
"Veel te onoverzichtelijk!"
"Auto's rijden veel te hard"
"Benieuwd hoe lang dat water in die goot schoon blijft"
"Valt niet mee om over te steken met een volle boodschappentas op de fiets"
Ik geef toe, het is even goed kijken hoe de straat nou precies loopt... En voor er overgestoken moet worden, kun je niet volstaan met even vlug kijken. Nee, daar moet je niet te slordig mee omgaan. Neem de tijd en kijk nog een keer. En dat doen de meesten. Ongelukken zijn er nog niet gebeurd, toch?
Toen de fietsers en voetgangers samen gebruik moesten gaan maken van de stoep aan de Grotestraat en op en om het Keizerserf waren er ook allerlei bangmakerijen. Dat kon niet, dat zou nooit goed gaan. Toch heb ik nooit gehoord over ernstige ongelukken. Als je mensen de vrije hand geeft, passen ze zich aan en gaat het vanzelf. Af en toe kantjeboord, maar meestal gaat het goed.
Bordjes, regeltjes, het is een illusie te denken dat je daarmee alles kan voorkomen. De regelzucht heeft veel kapot gemaakt. In de zorg, in het onderwijs, in de natuur, overal! Bordjes, geboden en verboden.
Geef elkaar de ruimte. Durf te vertrouwen.
Wijs niet naar de overheid, de politie, de baas.
Neem zelf de verantwoordelijkheid, neem met elkaar de verantwoordelijkheid.
Spreek elkaar aan. Wees boos. Roep tot de orde.
Maar zeur niet.
weedebee