Vrijheid
Vanmorgen waande ik me even in Frankrijk. Drie koeien rustig kauwend onder een boom, vlakbij de Regge. Fluitekruid, meidoorn. Zoete geuren, het geluid van vogels. Wat wonen we mooi. Wat een prachtig dorp in een prachtige omgeving. In een vrij land.
Ja ook dat. Een vrij land. Daar staan we deze week bij stil. Gaan we deze week herdenken. Want die vrijheid heeft een prijs gehad. Een hoge prijs. Als je bedenkt hoeveel mensen hun leven hebben gegeven voor jou en voor mij. Moeders die hun jonge zonen zagen vertrekken naar een land ver over de oceaan. Zonen die niet terugkeerden. Vaders, echtgenoten, broers, vrienden, geliefden. Het offer dat de achterblijvers brachten is groot geweest.
Het is goed daar zaterdag twee minuten bij stil te staan. Even te denken aan de vrouw die haar man en haar enige zoon verloor. Het jongetje dat zijn vader nooit zou zien. Het verliefde meisje dat haar vriend nooit kon vergeten. De ouders die al hun zonen... Het pas getrouwde echtpaar.. Ja het offer was groot. Te groot misschien wel.
Twee minuten zaterdag. Vrijheid. Koester het. Waardeer het. Ga er zorgvuldig mee om. Het is geen vanzelfsprekendheid. Een zwaar bevochten kostbaar bezit. Een cadeau. Pak het voorzichtig uit. Laat het niet uit onze handen vallen.
WeedeBee