Nog even niets. Vakantie!
Het voordeel van een goed geïsoleerd huis is tegelijkertijd haar nadeel. Nu het buiten allang ver onder de 25 graden is en 's nachts al ver onder de 20, nu de regen met bakken uit de hemel valt, blijft de temperatuur in huis nog steeds ruim 23 graden.
Nog iedere morgen kom ik zwetend mijn bedje uit. De isolatie hield de warmte lang tegen maar toen die een maal binnen was kwam zij er net zo moeilijk weer uit.
Korte warme nachten, in de vroege morgen naar buiten, zwemmen, boodschapjes halen en dan niets doen, bijna niets, je rustig houden, geen alcohol, licht eten, veel drinken. Een boek lezen, de Tour kijken. Dat was het recept om de hitte te overleven.
Niets doen. Je niet druk maken. En als er iets moest: tempo doeloe. Eigenlijk een prima leventje. Zomer. Warmte. Vakantie. In makkelijke kleren een beetje scharrelen. Op blote voeten het huis uit je tuin in. Niks moeten. Leuke dingen doen. Beetje gezellig hebben met elkaar. Ieder jaar neem ik me voor dat vrije gevoel vast te houden, dat makkelijke, dat "niets hoeft". Maar ik voel het al. Het komt er al weer aan. Agenda, verplichtingen. Eigenlijk wil ik die kooi nog niet in.
weedebee