Op het graf

21 februari 2020, 12:22

Ik ga voor een paar weken ver weg op vakantie en het leek me goed om even langs het graf te gaan met een bloemetje. Gele narcissen, want de lente komt. Het is altijd fijn en goed daar te zijn. Even stilstaan bij de geliefde mens die daar begraven is. Wat te husselen met de bloemetjes, dooie blaadjes opruimen, onkruid trekken, aanharken. Het ijzeren vogeltje weer op zijn plaats zetten.

Toen ik terugliep, ging ik nog even langs het gedeelte waar de kinderen begraven liggen. Opvallend hoe keurig de grafjes er bij liggen. Ik ken verschillende namen. Het ontroerde mij toen ik op het graf van een kindje dat in 1987 een dag geleefd had een schattig hemelsblauw beeldje van een hertje zag staan. Zo te zien nog maar kortgeleden neergezet. Het verloren kind dat altijd bij je blijft.

Ik bedacht me wat een prachtige begraafplaats we hier hebben. Zo mooi aangelegd, keurig onderhouden, de ruisende bomen, de fluitende vogels. Wat een groot geschenk voor de inwoners van onze gemeente. Want zo belangrijk kan een plaats waar een verloren geliefde begraven is, zijn. Ik kan het vergelijken. Mijn ouders liggen elders begraven en daar is het, vriendelijk uitgedrukt, een stuk rommeliger. Daar kom ik niet graag. De begraafplaats hier is een plaats van stilte, van vrede, van rust. Hulde aan de begrafenisondernemers en de gemeente. Maar. Nu lees ik een paar dagen later een oproep van de gemeente Hellendoorn om de kerststukjes die mensen op het graf hebben gelegd voor 27 februari a.s op te halen. Na 1 maart zal de gemeente de kerststukken als ze niet zijn opgehaald zelf verwijderen. "Want we willen de begraafplaats graag netjes houden." De gemeente voelt zelf heel goed aan dat dit gevoelig ligt en vraagt om begrip. Zij besluiten het bericht met "als u een betere oplossing voor het probleem heeft horen wij dat heel graag". Ik zou zeggen: gemeente blijf de begraafplaats onderhouden zoals jullie altijd doen, de paden, de perken, de randen, dat is perfect maar laat wat op de graven ligt of staat aan de nabestaanden. Dat behoort aan hen.

weedebee