Gedeputeerde Roy de Witte (rechts) legt samen met Tineke (achter de klok) en een paar kinderen een krans om de kleine klok, als 'welkom terug'. Op de achtergrond 'Klepper Derk' die iedereen naar de kerk haalde.
Gedeputeerde Roy de Witte (rechts) legt samen met Tineke (achter de klok) en een paar kinderen een krans om de kleine klok, als 'welkom terug'. Op de achtergrond 'Klepper Derk' die iedereen naar de kerk haalde. Foto: A. van Ipenburg

‘Het is weer gedaan met onze rust’

Algemeen

HELLENDOORN - Na een afwezigheid van vier maanden werden maandag 18 oktober de klokken van ‘n Oalen Griezen weer op hun plek gehangen. Voor deze feestelijke gelegenheid waren veel mensen uit het dorp naar de kerk gekomen.

Dat het met de rust weer gedaan is, vinden de meeste aanwezigen niet erg. “Ik heb ze gemist, ben blij dat ze terug zijn”, zei een van de aanwezigen. En zo werden de klokken weer van harte welkom geheten.

“Hoort u de klokken van de Sint Sebastianus luiden?”, vraagt Tineke van Buren alle aanwezigen. “Zij luiden een welkom voor onze klokken. Dat is toch prachtig!” Als voorzitter van de Stichting Noabers van ‘n Oalen Griezen, mag zij de aanwezigen welkom heten en gedeputeerde Roy de Witte introduceren. Roy die zichzelf een jonge hond noemt, maar zich wel erg betrokken voelt bij dit gebeuren. “Zo’n twee jaar geleden zat het bestuur bij mij aan tafel, om subsidie te krijgen voor de restauratie van de klokken. Jammer genoeg paste de subsidie die zij aan wilden vragen niet bij hun project. Ik heb ze toen aangeraden subsidie aan te vragen in het kader van ‘Het verhaal van Overijssel’. Het gaat hier namelijk om veel meer dan de klokken. Het gaat over de geschiedenis van de kerk, daar komt een heel boek over uit, het opknappen van het Oale Karkhof, allemaal aspecten samen die perfect passen in ‘het verhaal van Overijssel’. Nu staan we hier, met zijn allen, om de klokken terug te hangen. Prachtig dat ze mij hiervoor uitgenodigd hebben en dat het in de herfstvakantie is, zodat er ook kinderen bij kunnen zijn. Dat maakt plaatje voor mij wel compleet.”

Nadat Roy, Tineke en een paar kinderen een krans om de kleine klok hebben gedrapeerd, worden de klokken om de beurt een stuk opgetild om hun geluid te laten horen aan de aanwezigen. “Mooi”, zegt een aanwezige tevreden. “De klokken geven richting aan mijn dag, zonder die klokken loop ik de hele dag op mijn horloge te kijken. Dat hoeft nu niet meer!”


Onder grote belangstelling werd de klok, na alle plechtigheden, op zijn plaats gehesen. - Foto: A. van Ipenburg

Lezingen

Woensdagavond volgden er twee lezingen over de klokken. Voor de pauze vertelde Rainer Schütte, conservator van museum Klok & Peel in Asten, over het gieten van kerkklokken. Zowel hoe dat vroeger ging, als hoe ze het nu doen. Een indrukwekkend verhaal, waarin veel dingen aan de orde kwamen waar veel aanwezigen geen weet van hadden.

Na de pauze namen Tineke van Buren en Jan Podt het woord. Zij gingen in op de geschiedenis van de ‘dree getrouwen van ‘n Oalen Griezen’. Welke plek hebben de klokken in de toren, hoe was het toen de Duitsers de klokken roofden in de oorlog en waar werden ze terug gevonden? “Veel mensen waren boos toen ze erachter kwamen dat de Duitsers de klokken mee zouden nemen”, vertelt Tineke. “Maar iedereen werd op het hart gedrukt zich er vooral niet mee te bemoeien. Dat was voor veel mensen natuurlijk moeilijk, maar ze deden het wel. Gelukkig werden de klokken na de oorlog teruggevonden en konden ze hun vertrouwde plek in de toren weer innemen.”

Naast de geschiedenis van de klokken vertellen Tineke en Jan over het luiden en verluiden van de klokken. “Daar was vroeger een heel reglement voor, door de gemeente vastgelegd, met een door de gemeente aangestelde bediende die het luiden verzorgde. Zo werden bij een overlijden altijd om twaalf uur de klokken ‘verluid’. Dan was iedereen op de hoogte van het overlijden. Tegenwoordig gebeurt dat niet meer.”

In het verhaal van Tineke en Jan mocht de laatste restauratie natuurlijk niet ontbreken. Ze gingen in op de noodzaak van de restauratie en hoe het allemaal in zijn werk is gegaan.