Column: Molens
AlgemeenHet was niet in verband met de hittegolf dat de Lokaal Hellendoorn de aandacht op het Sportcentrum Het Ravijn richtte. In een brief aan het College en aan Reggesteyn vragen ze om: "op korte termijn te onderzoeken naar de mogelijkheid het nieuw te bouwen Reggesteyn te integreren in zwem-sport-zorg centrum Het Ravijn".
Ik vind dat een sympathieke gedachte. Sterker, jaren geleden had ik ongeveer dezelfde gedachte. Maar dan andersom. Toen het Huis van Cultuur gebouwd werd was mijn gedachte dat op de sportvelden van Noetsele te bouwen. Ik zag voor me een campus, waar jong en oud naar de bibliotheek kon gaan, naar het theater en de publieke functies van de gemeente. De ambtenaren konden wat mij betreft wel ergens op het industrieterrein aan het werk. In het kader van oud meets jong en in het kader van het optimaal gebruiken van ruimtes, faciliteiten, menskracht en materialen. Maar zo is het niet gegaan. Cultuur werd aan Bestuur gekoppeld. En laten we eerlijk zijn: Het Centre Pompidou van Van Overbeek en Vd Born is een parel in het centrum van Nijverdal geworden. Al is het het Centrum van Nijverdal een campus geworden van vooral oud meets oud en minder oud.
De behoefte van bestuurders te bouwen is van alle tijden. Ze zetten daarmee hun handtekening: "Ik was hier". Liever nieuw bouwen dan goed onderhoud plegen. De gedachte om uit te gaan van wat er is en gebruik te maken van elkaars faciliteiten past daar niet bij. Zoals de duurzaamheidspolitiek wordt gedomineerd door nieuwe investeringen. Met een oneindige zee van windmolens als gevolg. Meer. Hoger. Groter. Windmolens. De betonnen monumenten van de 21e eeuw.
- weedebee
