Leven is niet maakbaar
AlgemeenErgens eind 2019, zo tussen het hamsteren voor de feestdagen door, hoorden we de eerste berichten over een nieuw virus, ergens in Wuhan. Het klonk zo ver weg, dat ik geen moment had bedacht dat velen door datzelfde virus nu opnieuw aan het hamsteren zijn geslagen.
Tegelijkertijd staat de wereld stil. Vliegtuigen aan de grond, scholen dicht, stranden en skigebieden gesloten, oude mensen die geen bezoek meer mogen ontvangen. Iets wat niemand voor mogelijk had gehouden, gebeurt. Het gebeurt niet alleen in Rijssen, maar in heel Nederland, in heel Europa, nee, nog veel groter, op heel de aarde! We worden stil gezet, onze wereld van altijd meer, beter, hoger verder komt krakend tot stilstand. Hoe bijzonder is dat? Het is een wonderlijk verhaal.
We hebben ons leven niet zelf in de hand. Ergens op de grens van eigen verantwoordelijkheid om te leven en te zorgen, staan we machteloos. Mensen kunnen heel, heel veel, maar nog veel, veel meer niet. Onwillekeurig denk ik aan bijbelse verhalen, waarin God laat zien hoe klein wij zijn. Nee, ik geloof niet dat God ons straft met een wereldwijd verspreid virus dat dodelijk kan zijn. Ik geloof wel dat Hij ons even stilzet, dat Hij ons wil laten voelen wat belangrijk is. Wat blijft er van ons over wanneer ons dagelijks leven wordt ontwricht? Pakken we dan echt die laatste wc-rollen uit het schap, maken we van ons huis een gesloten fort? Of opent het onze ogen, hebben we weer tijd voor elkaar. Tijd voor een echt gesprek, tijd om stil te staan bij de ontluikende lente.
www.ritavoortmanphotography.com https://www.facebook.com/ritavoortmanphotography/ https://www.instagram.com/ritavoortmanphotography/
