‘Draai je niet om voor een beperking’

HELLENDOORN - Verscholen in het buitengebied van Hellendoorn ligt zorgboerderij De Lachende Geit. Hier ontfermt Carin Stokvis zich met diverse cliënten over drie ezels, twee geiten, een aantal braamhaarkippen en de pluktuin.

“Ik woon dan wel op een boerderij, maar ben niet echt een boerin”, begint Carin haar verhaal. “Samen met mijn man fulltime werken op onze geitenhouderij was niet voor mij weggelegd en ik heb jaren in de zorg gewerkt. Met alle ervaring die ik daar heb opgedaan, ben ik uiteindelijk zorgboerderij ‘De Lachende Geit’ begonnen. Een zorgboerderij met een vrolijke instelling, waar cliënten met een gevoel van veiligheid kunnen genieten van het buitenleven. Ik vind het heel belangrijk dat mijn cliënten en ik een klik met elkaar hebben. Anders voelen zij zich niet veilig en kan ik ze niet goed begeleiden. Door het kleinschalig te houden, kan ik alle deelnemers goed ‘zien’ en weet ik wat zij nodig hebben. Voor de ene is het genoeg om even van huis te zijn, bij een ander zetten we echt in op ontwikkeling en voor allemaal staat zingeving en beleving voorop.”

Beperking

Alle cliënten die bij Carin op de zorgboerderij komen hebben een beperking. “Anders komen ze hier niet voor in aanmerking, maar zo zie ik het eigenlijk niet. Ik leef volgens de visie ‘draai je niet om als je een beperking tegenkomt, maar draai de beperking om’. We, ik ondersteun de cliënten samen met diverse medewerkers en stagiaires, kijken bij elke cliënt wat hij of zij wél kan en wat ze leuk vinden om te doen. De een vindt dieren verzorgen heel leuk, de ander houdt zich liever bezig met de pluktuin. Een van onze deelnemers kan bijvoorbeeld heel goed soep maken. Hij werkt twee dagen op de boerderij en drie dagen in mijn eetcafé, de Gezelligeit. Hij bedenkt zelf een recept, zoekt de ingrediënten erbij en kookt onder begeleiding de soep. Daar genieten we natuurlijk op de boerderij van, het smaakt altijd heerlijk, maar ik serveer die soep ook in mijn café. Dan loopt hij daar rond met een trotse lach van oor tot oor.” Die Carin nu zelf ook heeft. Ze heeft duidelijk haar droombaan gevonden.

Lekker bezig

Zowel op de boerderij als in het café zijn de deelnemers lekker bezig. “Bij de boerderij zijn we nu bezig met een zwembad en het bouwen van een kas. Bij alles wat we maken gebruiken we zoveel mogelijk materialen die we al hebben. Zo wilde een een van de deelnemers een ruif maken voor de ezels. Hij heeft alle materialen bij elkaar gezocht en samen met een begeleider een prachtige, overdekte ruif gemaakt. In het café is de inrichting voor het grootste deel zelf gemaakt door de deelnemers en zie je overal verwijzingen naar de boerderij.” Carin wijst naar een lamp gemaakt van een melkstel, de voorkant van een tractor die een muur siert en diverse andere accessoires.

Bestelkaartjes

Veel deelnemers zijn trots dat ze in het café mogen werken. “Ieder doet waar hij of zij het beste in is,” vertelt Carin verder. “We hebben speciale bestelkaartjes gemaakt, zodat zij makkelijk bestellingen op kunnen nemen. Sommige deelnemers vinden het heerlijk om in de keuken te werken, anderen leven helemaal op in de bediening. Ik vind het echt geweldig dat ik dit zo kan doen. We zijn nu bijvoorbeeld al bezig met voorbereidingen voor de ‘Ladiesnight’ op donderdag 9 juni. Diverse vrouwelijke ondernemers presenteren hier hun diensten of producten, aan andere vrouwen. Je kunt hierbij denken aan een kapster, fotografe, schrijfster, de eigenaresse van Rokerij Marle. Van alles op het gebied van welzijn, voeding en creativiteit. Mijn deelnemers bereiden alles voor. Ze denken mee over de indeling en aankleding van het café en zaaltje, welke hapjes we gaan serveren en wat er verder nodig is. Op de dag zelf zetten ze alles klaar en zorgen dat er voldoende hapjes zijn. Die avond zelf zijn zij er niet bij, omdat het in hun geval echt om dagbesteding gaat. Zouden we iets overdag organiseren dan zouden ze zeker helpen met serveren.

Andere activiteiten

Voor de doelgroep organiseert Carin wel andere activiteiten in de avond. “We houden hier regelmatig het G-café. Dan zit het café vol met jongeren en jongvolwassenen met een beperking. Het is echt geweldig om te zien hoe zij zich dan vermaken. Datzelfde geldt trouwens ook als we een gezellige avond op de boerderij houden. Dan hebben ze al pret voor tien tijdens de voorbereidingen en moet de avond nog beginnen!”